Quarter Life Crisis?

Marleenvoets.waarbenjij.nu... ja dat vraag ik mezelf ook wel eens af!

Ondertussen ben ik al weer twee maanden thuis en heb ik mijn 2de contract bij de Holland America Line succesvol afgerond.
Ik ben blij dat ik deze kans wel weer heb aangegrepen want heb ontzettend veel gezien en mee gemaakt in het afgelopen half jaar aan boord de ms Amsterdam.

Maar goed, Marleen, waar ben jij NU? Nou volgens mij zit Marleen in de Quarter Life Crisis.
In de vakantie tussen mijn eerste en tweede contract heb ik, zoals jullie weten, ontzettend lopen twijfelen of ik nu wel of niet weer een tweede contract moest gaan doen. ’t Ene duiveltje zei namelijk dat het beter voor de toekomst is om thuis iets serieus te gaan doen, waarbij wel een toekomst perspectief is, maar de andere zei dat ik er nog meer kon uithalen. Uiteindelijk besloten er weer voor te gaan.

Toen ik weer terug aan boord was werd het me vrijwel meteen weer duidelijk wat de nadelen waren, en er was me ook gelijk verteld dat de ambities die ik ambieerde tijdens dit contract niet waar kon maken. Ik was namelijk terecht gekomen op de Amsterdam, het parade paardje van de Holland America Line, het visite kaartje.. waar alles net even anders gaat. Enfin geen probleem, met onder andere het advies van mijn manager daar, die zich ook afvroeg waarom ik niet gelijk voor Supervisor had gesolliciteerd besloten om er een makkelijk contract van te maken, met niet al te veel poespas. Zo gezegd zo gedaan, knop omgezet en weer voluit gegaan.
Hoewel er op professioneel gebied niet de uitdagingen lagen waarvan ik had gehoopt, leer je toch weer ontzettend veel bij. Voornamelijk over jezelf, wie je bent, wat je leuk vindt en wat niet, je sterke punten en punten die verbeterd kunnen worden. Aan boord daarom ook m’n ogen open gehouden wanneer online was om te kijken of er niet ergens een leuke vacature voorbij kwam.

Maar goed, dan kom je thuis en dan wil iedereen natuurlijk weten wat je gaat doen. Weer weg, of wat verstandig thuis iets gaan opbouwen? Ik heb de boot een beetje afgehouden op dit soort vragen, want je moet natuurlijk geen oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt.
Aan boord was ik al wel een – op t eerste gezicht leuke- vacature tegen gekomen, daar op gereageerd en was gelijk uitgenodigd voor het gesprek in de eerste week dat ik thuis was. Helaas was dit toch niet helemaal wat ik zocht en op de dag dat ik te horen kreeg dat de sollicitatie procedure voor mij daar op hield, gelijk de volgende sollicitatie er uit gedaan. Ondertussen is het nu alweer juli en kan ik aan jullie mededelen dat ik een nieuwe baan heb! Jawel, van de tweede sollicitatie die ik de deur uit had gedaan op 12 mei. Het heeft even geduurd, maar uiteindelijk willen zij met mij in zee!

In de tijd dat ik nu thuis ben, heb ik maar 2 sollicitaties de deur uit gedaan en ben ik toen ik deze zag, er 100% voor gegaan en nergens anders meer naar gekeken. Want ja.. waarom zou je solliciteren op iets wat je minder leuk lijkt? Mezelf toen ook voorgenomen dat wanneer ik word aangenomen, dit mijn nieuwe bestemming is, maar wanneer niet ik de HAL misschien toch weer op bel.
Het vreemde nu is, dat hoe enthousiast en vol energie ik ernaar uit kijk om daar te beginnen, er zo voor heb geknokt om diegene te worden, het nu toch nog een onbestemd gevoel heeft in mij.
Gemixte gevoelens, dat kunnen we wel zeggen! Dit heeft denk ik te maken met verschillende factoren, waarvan er een is vaarwel zeggen tegen de HAL. Hoe vervelend ik mijn baan daar af en toe vond; ik was daar wel zelfstandig, reisde de wereld af, had een (goed) inkomen, het was alleen niet bedoeld voor de lange termijn. Het is een groot offer om steeds weer voor een half jaar weg te gaan.. maar ja.. serieus doen en aan je toekomst werken moet je nog de rest van je leven!

Maar de keuze is nu gemaakt, ik heb de kans gekregen om aan de slag te gaan bij een nieuw bedrijf, vol met nieuwe uitdagingen en deze wil dan ook graag met beide handen aangrijpen! Hopelijk is het gewoon een kwestie van even wennen; de grote mensenwereld in stappen en het onbekende gevoel van waar je niet weet waar je terecht gaat komen en of dat het wel leuk is.. maar als je het niet doet zal je er nooit achter komen.

Dus Marleen, waar ben jij nu? Ik sta aan de start van een nieuwe carrière! Voorlopig zal ik nog wel even in Heeswijk wonen, totdat ik een nieuw paleisje heb gevonden in Breda.

Dit zal dan ook even het laatste verhaal zijn wat ik met jullie wil delen, maar iedereen is meer dan welkom om me nog even gezelschap te houden! Mijn vakantie duurt nog tot 1 augustus en wil graag met veel plezier mijn foto album laten zien van mijn avontuur op de Amsterdam.

Bedankt voor het lezen, bedankt voor alle support die ik heb gehad!

Liefs,

Marleen